follow the road to...

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

...


everyone hides an alter ego...

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Δε μας...

Ολο δολοπλοκίες και ίντριγκες φαντάζεται αυτή η γυναίκα. Δε λέω, μπορεί να είναι κι έτσι, γιατί δε ξέρω θετικά πράγματα. Μέχρι που διασκεδάζω κιόλας όταν την ακούω. Τώρα τελευταία όμως το 'χει ρίξει στην ειρωνία και με εκνευρίζει. Πες ό,τι θες για τους άλλους που νομίζεις ότι το έβλαψαν, εμένα όμως που δε σου έφταιξα σε τίποτα, ασε με ήσυχη. Δεν μπορείς να κοροιδεύεις το γεγονός ότι δεν ασχολούμαι με όλες αυτές τις μαλακίες και να υπονοείς ότι κοιμάμαι όρθια. Δεν το κάνω, γιατι απλούστατα δεν αξίζει τον κόπο. Δεν έχω κάτι να κερδίσω αν μάθω τους απώτερους σκοπούς του ενός και του άλλου. Δε με αφορά πλεόν. Εσύ που ζεις και τρέφεσαι απ'αυτά, λέγε τα κάθε ώρα και στιγμή. Εμένα δε με αγγίζει τίποτα.
Αλλά η Π, πρεπει να είναι σε όλα πρώτη. Είναι η πιο έξυπνη, η πιο καπάτσα, η πιο τακτική και η πιο σωστή όλων των δουλειών του κόσμου. Εχει σώσει καταστάσεις, έχει ανοίξει τα μάτια πολλών, έχει επιδείξει ικανότητες τρομακτικες κατά καιρούς, έχει τον πόλεμο όσων θέλει, και την εύνοια όσων θέλει, κλπ. Ολα αυτά μέσα στο μυαλό της.
Λεει ότι ντρέπεται να τη ρωτάνε κάτι και να μην ξέρει να απαντήσει επειδή είναι καινούρια. Δεν ντρέπεται ομως να κομπάζει έτσι για τον εαυτό της και να μας λέει τα μύρια όσα. "ΕΓΩ έκανα εκείνο, ΕΓΩ ήμουν πάντα σωστή, ΕΜΕΝΑ κόβει το ματι μου και το μυαλό μου, ΕΓΩ δεν ήξερα τίποτα αλλα σκέφτηκα και τα κατάλαβα όλα, ΕΓΩ την έσωσα όταν ήταν εκτεθειμένη, ΕΓΩ τους τα είχα πει τότε, ΕΓΩ ξέρω πολλά, ΕΓΩ αν ανοιξω το στόμα μου..."
Αν μιλήσω κι ΕΓΩ με την ίδια λογική, κι ΕΓΩ της είχα πει να μην ανοίξει το στομα της, όχι για κανεναν άλλο, αλλά για την ίδια, γιατί είναι ανώτερος ανθρωπος (ειπα και μια μαλακία να περάσει η ώρα). Η λέξη όμως ανωτερότητα δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο της, και την τελευταια μέρα πήγε και έβρισε τη Β.
Και πάνω στο παραλήρημα, προσβαλει το γεγονός οτι δεν κάνω κανενα σχόλιο. "Μακριά που είσαι νυχτωμένη... τιποτα, κατσε εκει και μην ασχολείσαι..." Και που τα γράφω αυτά, παλι πολυ ασχολουμαι. Γι αυτο σταματαω.

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Μια απ΄τα ίδια

Η ώρα είναι 7 το απόγευμα και νυστάζω φρικτά. Πόσο να αντέξει κανείς. Καμιά μέρα θα πέσω με τη μούρη πάνω στο γραφείο και θα γελάει κάθε πικραμένος. Δε θέλω να ξαναπάω σ αυτό το απαίσιο μέρος. Δεν έχω καμιά δουλειά εκεί, δεν ανήκω εκεί και δε θέλω να ανήκω κιόλας. Ψάχνω να βρω κάτι θετικό στην όλη υπόθεση αλλά που... Το μόνο που υπάρχει, είναι οτι έχω να περιμένω κάτι. Πολλά δηλαδή...

Κυριακή 16 Αυγούστου 2009

Nice!

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

Ρολόι

Ξέρω ότι δε σ'αρέσουν τα ρολόγια, αλλά εγώ σήμερα αγόρασα καινούριο. Λευκό. Αφού ένιωθα χαμένη αυτόν τον καιρό που δεν είχα. Θέλω την ώρα πάντα στο χέρι. Εσύ το λες σκλαβιά, εγώ άνεση. Τα πάω σχετικά καλά με το χρόνο. Κι αφού δεν μπορώ να τον σταματήσω, ας τον έχω συντροφια μου.

Σάββατο 8 Αυγούστου 2009

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Μεταμορφωμένα φώτα:)





ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ


Νομίζεις ότι βλεπεις μία ακομα γκρίζα πολυκατοικία...

όταν ξαφνικά...

γίνεται ταξίδι...