follow the road to...

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

My God!

Σήμερα το 80% των τυχαίων ελληνικών blogs που επισκέφτηκα είχαν θέμα τη θρησκεία (!). Δεν ξέρω τι έγινε. Τώρα βέβαια θα μου πεις γιατί όχι. Η θρησκεία για καποιους είναι ότι είναι για καποιους αλλους η μουσική, τα σπορ, η δουλειά. Ισως και κάτι παραπανω. Απλά διέκρινα και κάποιο φανατισμό στα σχόλια και στα άρθρα, που δεν θα έπρεπε να υπαρχει κατα τη φτωχή μου γνώμη. Ο φανατισμός ποτέ δε βγάζει σε καλό, σε ο,τι κι αν αφορά. Πόσο μάλλον σ'αυτο το θέμα. Αν κρίνουν απαραίτητο να διδάσκεται στα σχολεία για να αναπτύξουν τη θρησκευτική πίστη στα παιδιά (πράγμα καθόλου κακό), ας ρίξουν μια ματιά σ'αυτά τα βιβλία που είχαν γράψει οι "πατέρες", κι ας αναρωτηθούν αν όντως πρέπει να βασιστούν σ'αυτά.
Τουλάχιστον την εποχή που πήγαινα εγώ σχολείο, ήταν επιεικώς απαράδεκτα. Το κατάλαβα όμως πολύ αργότερα, πρώτον γιατί τα παιδάκια συνηθως δέχονται ότι νέο μαθαίνουν, και δεύτερο γιατί δεν έκατσα και ποτέ να ασχοληθώ με το θέμα. Δε μ'ενδιέφερε. Ομως στ'αλήθεια, δεν έχω παρει σαφή απαντηση σε ερωτήσεις που έχω κανει κατα καιρούς για ολη αυτη την ιστορία. Και δεν αμφισβητούσα την ύπαρξη του πνευματος, αλλα τις ανακρίβειες που ανέφεραν τα βιβλία.
"Πίστευε και μη ερεύνα"; Είναι σωστό;

Δεν υπάρχουν σχόλια: