Γιατι τελικα παιρνω αυτή την αποφαση; Γιατι η ρουτινα με επηρρεάζει και με ρουφαει τοσο; Εχω μια ευκαιρια να φευγω… και την πεταω επειδη απλώς βαριέμαι. «Εκλεισε ο κύκλος» λέω. Όμως μερικες φορές στ ‘αληθεια, τα λεφτα μου όλα δινω για ένα tango…
Κάθε δεύτερη Τεταρτη μπορω να ταξιδεύω για δυο-τρεις ώρες. Αλλα δε θέλω και να ταξιδεύω μόνη. Σ’αυτό ειμαι μόνη τώρα.
Παλιοτερα πετουσα στην κυριολεξία. Αντι για φτερα, ειχα μακρια φορεματα, τη δύναμη του Κ. και μια ονειρική διάθεση να βάλω όλους όσους με εβλεπαν στη μαγεια του. Αυτό μου τάιριαζε, όχι τα άλλα. Διασκέδαζα με τα άλλα, αλλα αυτό…. Είναι η δίαθεση που θέλεις να βρίσκεσαι σε μια άλλη εποχή. Να θέλεις όλος ο κόσμος να καταλαβαίνει τι ύπεροχο πράγμα είναι. Να χάνεσαι στην αίσθηση ότι εκείνη τη στιγμή πετάς.
Θα μου λειψει….
2 σχόλια:
Ο ΧΟΡΟΣ
Ο χορός ξεκίνησε
Τα ζευγάρια σμίξανε και πάλι
Ενάντια στα πρέπει και τα μη
Μια νέα Αναρχία
Μια λυτρωτική εφεύρεση
Η μοναξιά
Όχι η ένωση των μοναξιών των ανθρώπων
Μια ένωση μυστική
Κρυφή από τις αδιακρισίες
Και έχτισε παλάτια σε άμμο χωρίς να υπάρχει δίπλα νερό
Σε χώρα νηνεμίας
Πέτρινες φιγούρες
Ακίνητες
Φιγούρες που δεν μπορούσανε να προχωρήσουν
Να αγγίξουν, να νιώσουν, να μολύνουν
Τρομερή πνοή έφτασε στα χέρια των χορευτών και τα πόδια τους στον αέρα
Περήφανα και σταθερά
Αδράξανε τα χέρια τα διπλανά τους
Και οι καρδιές σμίξανε
Χωρίστηκαν οι καθωσπρεπισμοί
Και έγιναν ένα
Ένα με τη ζωή
Ένα με το φως
Απόμακροι χορευτές που ταλαντεύονταν
Μακριά…
Μακριά και ανέγγιχτοι
Από τις αμετακίνητες φιγούρες
Που ο χρόνος κατέτρωγε σιγά σιγά
Ο χρόνος αυτός…
Που γιάτρεψε το χορό των ζευγαριών
Ποιος μπορεί να διεισδύση .....ώστε να σου κόψει τα φτερά της ψυχής;
Η πινακίδα ξεθωριαμένη γράφει ΑΒΑΤΟ
Δημοσίευση σχολίου